Η Παγκύπρια Συντεχνία Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ.) πέρασε μέσα από δύσκολες περιόδους για να ανδρωθεί τελικά σε μια από τις ηγετικές συνδικαλιστικές οργανώσεις του τόπου.

Οι πρώτες προσπάθειες των δημοσίων υπαλλήλων της Κύπρου να οργανωθούν σε επαγγελματική ένωση άρχισαν τη δεκαετία του 1920 παράλληλα με τις ταυτόσημες κινητοποιήσεις άλλων ομάδων Κυπρίων εργαζομένων.  Σε πρώτο στάδιο ιδρύθηκε το 1927 ο Σύνδεσμος Δημοσίων Υπαλλήλων Κύπρου (Cyprus Civil Service Association CCSA), ο οποίος εκπροσωπούσε τους δημοσίους υπαλλήλους σε διαβήματα και διαβουλεύσεις με την τότε αποικιακή κυβέρνηση για θέματα που τους απασχολούσαν.

Ο Σύνδεσμος αρχικά λειτουργούσε με βάση τις πρόνοιες του περί λεσχών νόμου. Το πρώτο Καταστατικό του Συνδέσμου εγκρίθηκε στις 27.2.1931, ενώ οι πρώτες αρχαιρεσίες έγιναν στις 7.4.1931.  

Η πρώτη σοβαρή κατάκτηση της εργατικής τάξης ήταν η θέσπιση του περί Συντεχνιών Νόμου του 1932.  Ο νόμος αυτός, έστω και κάτω από αυστηρούς περιορισμούς, έδιδε το δικαίωμα στους μισθοσυντήρητους να οργανώνουν συντεχνίες.

Έτσι, το 1947 με μεγάλη πλειοψηφία τα μέλη του Συνδέσμου Δημοσίων Υπαλλήλων Κύπρου (Cyprus Civil Service Association CCSA) αποφάσισαν την μετατροπή του σε Συντεχνία. Από τότε η Παγκύπρια Συντεχνία Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΑΣΥΔΥ) λειτουργεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Συντεχνιών Νόμου ως υπερκομματική οργάνωση και με πλήρη συνεργασία και συστράτευση με το υπόλοιπο Συνδικαλιστικό Κίνημα της Κύπρου σε θέματα που αφορούν όλους τους εργαζόμενους και γενικότερα το κοινωνικό σύνολο του τόπου.

Με την ιδιότητα της Συντεχνίας δημοσίων υπαλλήλων η ΠΑΣΥΔΥ έγινε επίσης μέλος περιφερειακών και διεθνών δημοσιοϋπαλληλικών οργανώσεων στις οποίες έχει ενεργό δράση.

Σημαντική εξέλιξη για την αποτελεσματική λειτουργία της ΠΑΣΥΔΥ ήταν η αναδιοργάνωσή της στη δεκαετία του 1970 στα πλαίσια της οποίας δημιουργήθηκαν οι επαγγελματικοί κλάδοι και τα επαρχιακά τμήματα και εγκρίθηκαν οι διαδικασίες λειτουργίας της Οργάνωσης και των σωμάτων της και της εκλογής της ηγεσίας.

Στη δύναμη της ΠΑΣΥΔΥ ανήκουν επαγγελματικοί κλάδοι που καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της δημόσιας υπηρεσίας όπως και ημικρατικούς οργανισμούς και αρχές περιλαμβανομένων και των αρχών των βρετανικών βάσεων. Το εργατικό προσωπικό του δημόσιου τομέα διαθέτει τις δικές του συνδικαλιστικές οργανώσεις.